2 Samuel 22

CHAPTER 22

David's Ode to The LORD

1και ελάλησε Δαυίδ τω κυρίω τους λόγους της ωδής ταύτης εν ημέρα η εξείλετο αυτόν κύριος εκ χειρός πάντων των εχθρών αυτού και εκ χειρός Σαούλ 2και είπε κύριος πέτρα μου και οχύρωμά μου και εξαιρούμενός με 3ο θεός μου φύλαξ μου πεποιθώς έσομαι επ΄ αυτώ υπερασπιστής μου και κέρας σωτηρίας μου αντιλήπτωρ μου και καταφυγή μου σωτηρίας μου εξ αδίκου σώσεις με 4αινετόν επικαλέσομαι κύριον και από των εχθρών μου σωθήσομαι 5ότι περιέσχον με συντριμμοί θανάτου και χείμαρροι ανομίας εθάμβησάν με 6σχοινία άδου εκύκλωσάν με και προέφθασάν με πέδαι θανάτου 7εν θλίψει μου επικαλέσομαι τον κύριον και προς τον θεόν μου βοήσομαι και ήκουσεν εκ ναού αυτού φωνής μου και η κραυγή μου εν τοις ωσίν αυτού 8και εσείσθη και εταράχθη η γη και τα θεμέλια του ουρανού συνεταράχθησαν και εσπαράχθησαν ότι εθυμώθη κύριος αυτοίς 9ανέβη καπνός εν τη οργή αυτού και πυρ εκ στόματος αυτού κατέφαγε άνθρακες ανήφθησαν εξ αυτού 10και έκλινεν ουρανούς και κατέβη και γνόφος υπό τους πόδας αυτού 11και επέβη επί χερουβίμ και επετάσθη και ώφθη επί τω πτερύγων ανέμων 12και έθετο σκότος αποκρυφήν αυτού κύκλω αυτού η σκηνή αυτού σκότος υδάτων επάχυνεν εν νεφέλαις αέρος 13από του φέγγος εναντίον αυτού εξεκαύθησαν άνθρακες πυρός 14εβρόντησεν εξ ουρανού ο κύριος και ο ύψιστος έδωκε φωνήν αυτού 15και απέστειλε βέλη και εσκόρπισεν αυτούς και ήστραψεν αστραπήν και εξέστησεν αυτούς 16και ώφθησαν αφέσεις θαλάσσης και απεκαλύφθη τα θεμέλια της οικουμένης εν τη επιτιμήσει του κυρίου από πνοής πνεύματος θυμού αυτού 17απέστειλεν εξ ύψους και έλαβέ με είλκυσέ με εξ υδάτων πολλών 18εξείλετό με εξ ισχύος εχθρών μου εκ των μισούντων με ότι ίσχυον υπέρ εμέ 19προέφθασάν με εν ημέρα θλίψεώς μου και εγένετο κύριος επιστήριγμά μου 20και εξήγαγέ με εις πλατυσμόν και εξείλετό με ότι ηυδόκησεν εν εμοί 21και ανταπέδωκέ μοι κύριος κατά την δικαιοσύνην μου και κατά την καθαριότητα των χειρών μου ανταποδώσει μοι 22ότι εφύλαξα οδούς κυρίου και ουκ ησέβησα από του θεού μου 23ότι πάντα τα κρίματα αυτού κατεναντίον μου και τα δικαιώματα αυτού ουκ απέστησαν απ΄ εμού 24και έσομαι άμωμος αυτώ και προφυλάξομαι από της ανομίας μου 25και ανταποδώσει μοι κύριος κατά την δικαιοσύνην μου και κατά την καθαριότητα των χειρών μου απέναντι των οφθαλμών αυτού 26μετά οσίου οσιωθήση και μετά αθώου αθώος έση 27και μετά εκλεκτού εκλεκτός έση και μετά στρεβλού στρεβλωθήση 28και τον λαόν τον πτωχόν σώσεις και οφθαλμούς υπερηφάνων ταπεινώσεις 29ότι συ φωτιείς λύχνον μου κύριε και ο κύριος εκλάμψει εν σκότει μου 30ότι εν σοι δραμούμαι μονόζωνος και εν τω θεώ μου εξαλούμαι τείχος 31ο θεός άμωμος η οδός αυτού το ρήμα κυρίου πεπυρωμένον υπερασπιστής εστι πάσι τοις πεποιθόσιν επ΄ αυτόν 32ότι τις θεός πλην κυρίου και τις κτίστης πλην του θεού ημών 33ο θεός ο κραταιών με δύναμιν και έθετο άμωμον την οδόν μου 34τιθείς τους πόδας μου ως ελάφου και ιστών με επί τα υψηλά 35διδάσκων τας χείράς μου εις πόλεμον και κατάξας τόξον χαλκούν επί βραχίονάς μου 36και έδωκάς μοι όπλον της σωτηρίας μου και υπακοή σου επλήθυνέ με 37και επλάτυνας τα διαβήματά μου υποκάτω μου και ουκ εσαλεύθησαν τα σκέλη μου 38διώξω τους εχθρούς μου και αφανιώ αυτούς και ουκ αποστρέψω έως ου συντελέσω αυτούς 39και θλάσω αυτούς και ουκ αναστήσονται και πεσούνται υπό τους πόδας μου 40και περιέζωσάς με δυνάμει εις πόλεμον κάμψεις τους επιστανομένους επ΄ εμέ υποκάτω μου 41και οι εχθροί μου έδωκάς μοι αυχένας μισούντων με κατεπάτησα 42ανεβόησαν και ουκ ην σώζων προς κύριον και ουκ επήκουσεν αυτών 43και ελέανα αυτούς ως χουν γης ως πηλόν των εξόδων ελεπτυνά αυτούς 44και εξελού με εκ αντιλογιών λαού φυλάξεις με εις κεφαλήν εθνών λαός ον ουκ έγνων εδούλευσέ μοι 45εις ακοήν ωτίου υπήκουσέ μου υιοί αλλότριοι εψεύσαντό μοι 46υιοί αλλότριοι απορριφήσονται και σφαλούσιν εκ των συγκλεισμών αυτών 47ζη κύριος και ευλογητός ο πλάσας με και υψωθήσεται ο θεός μου ο σωτήρ μου 48ισχυρός κύριος ο διδούς εκδικήσεις μοί και εταπείνωσεν λαοίς υποκάτω μου 49και εξήγαγέ με εξ εχθρών μου και εκ των επεγειρομένων επ΄ με υψώσεις με εξ ανδρών αδικημάτων ρύση με 50διά τούτο εξομολογήσομαί σοι κύριε εν τοις έθνεσι και τω ονόματί σου ψαλώ 51μεγαλύνων τας σωτηρίας του βασιλέως αυτού και ποιών έλεος τω χριστώ αυτού τω Δαυίδ και τω σπέρματι αυτού έως αιώνος